ارتباط سطح فریتین سرم با شدت درگیری انسدادی رگ‌های کرونر در بیماری عروق کرونر

مقدمه: از دیرباز، بیماری رگ‌های کرونر، به عنوان علت عمده مرگ و ناتوانی در جوامع توسعه یافته، مورد توجه پژوهشگران قرار داشته است. در این راستا، عوامل خطر جدید مانند میزان آهن سرم که در چارچوب فریتین سنجیده می‌شود، به سبب تولید رادیکال‌های آزاد و افزایش تولید گونه‌های فعال اکسیژن در بروز بیماری عروق کرونر، مورد توجه قرار گرفته است. هدف: تعیین ارتباط سطح فریتین سرم و شدت درگیری عروق کرونر مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر 400 بیمار دچار بیماری عروق کرونر مراجعه‌کننده به بیمارستان دکتر حشمت رشت از مهر ماه 1393 تا فروردین1394 انجام شد. سطح فریتین سرم به همراه سایر نشانگرهای خونی در آزمون‌های آزمایشگاهی معمول پیش از آنژیوگرافی انداره‌گیری شد. واکاوی داده‌ها با آزمون من- ویتنی، کندوال تاو- بی و ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد. نتایج: میانه سنی بیماران 58 سالگی بود و 56% بیماران مرد و 44% زن بودند. میانه سطح فریتین سرم در زنان 74 (دامنه:8-397) و در مردان 95 (دامنه:17-450) نانوگرم در دسی‌لیتر بود (001/0 >P). داده‌ها نشان دادند که در مجموع بیماران و نیز در سطوح متغیرهای مخدوشگر، بین سطح فریتین سرم با تعداد عروق درگیر ارتباط معنی‌دار دیده نمی‌شود (05/0<P). نتیجه‌گیری: بین سطح فریتین سرم با شدت درگیری عروق کرونر ارتباط معنی‌دار وجود ندارد که این یافته پژوهش‌های بیشتری را در این مورد فرا می‌خواند.